EN
ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΑ ΖΩΑ

ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΑ ΖΩΑ

23-02-2023
Τονίζουμε την ανάγκη για ισχυρούς, επιστημονικά τεκμηριωμένους και ακριβείς κανόνες που θα είναι εφαρμόσιμοι, θα ξεπερνούν τα προβλήματα της ισχύουσας νομοθεσίας, θα κλείνουν τα κενά της και θα αλλάξουν τη μακροχρόνια βίαιη μεταχείριση των ζώων στην κτηνοτροφία. Για να διασφαλιστεί ο δίκαιος ανταγωνισμός, όλα τα πρότυπα καλής μεταχείρισης των ζώων της ΕΕ πρέπει να ισχύουν και για τα εισαγόμενα προϊόντα.


     Ευζωία των ζώων κατά την εκτροφή

Παρά το γεγονός ότι διαθέτει το πιο προηγμένο σύστημα νόμων για την καλή διαβίωση των ζώων στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις στον κόσμο, δισεκατομμύρια ζώα στην ΕΕ εξακολουθούν να υποφέρουν λόγω των ασαφών και αδύναμων διατάξεων των νόμων και της μη επιβολής τους, και συνεχίζεται η ευρεία χρήση οδυνηρών πρακτικών.

• Ειδικά πρότυπα για όλα τα εκτρεφόμενα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ψαριών Η ισχύουσα νομοθεσία προβλέπει πρότυπα για συγκεκριμένα είδη: για τις όρνιθες ωοπαραγωγής, τα κοτόπουλα που εκτρέφονται για κρέας, τα μοσχάρια και τους χοίρους. Ωστόσο, τα υπόλοιπα είδη στερούνται απτής προστασίας λόγω της πολύ ασαφούς και αδύναμης διατύπωσης της Γενικής Οδηγίας για τα παραγωγικά ζώα (98/58/ΕΚ). 
Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας να θεσπιστούν πρότυπα που να αντικατοπτρίζουν τις ανάγκες των επιμέρους ειδών με βάση τις τελευταίες διαθέσιμες επιστημονικές γνώσεις και να περιοριστούν οι πρακτικές επιλεκτικής αναπαραγωγής που έχουν ως αποτέλεσμα την κακή διαβίωση των ζώων. 
Τα είδη που πρέπει να καλύπτονται περιλαμβάνουν τις αγελάδες γαλακτοπαραγωγής, τα κουνέλια, τα πιο συχνά εκτρεφόμενα είδη ψαριών (σολομοί, πέστροφες, λαβράκια, τσιπούρες, χέλια, κυπρίνοι), γαλοπούλες, χήνες, πάπιες, ορτύκια και τα μητρικά αποθέματα ορνίθων ωοπαραγωγής και κοτόπουλων που εκτρέφονται για κρέας.


• Απαγόρευση των ακρωτηριασμών που πραγματοποιούνται συστηματικάΤα ζώα αναγκάζονται συστηματικά να υποβάλλονται σε επώδυνους ακρωτηριασμούς χωρίς αναισθητικά ή αναλγητικά που προλαμβάνουν τον πόνο, π.χ. κούρεμα ουράς, αποκοπή δοντιών και ευνουχισμός στους χοίρους, κλάδεμα ράμφους στις ωοπαραγωγές όρνιθες ή αφαίρεση του αυτιού στα βοοειδή. Οι διαδικασίες αυτές χρησιμοποιούνται για τον μετριασμό ανεπιθύμητων συμπεριφορών, οι οποίες είναι συνέπεια της έλλειψης περιβαλλοντικού εμπλουτισμού, της ακατάλληλης σύνθεσης των ομάδων ή της ακατάλληλης διαχείρισης από τους κτηνοτρόφους. Ωστόσο, αντί για γρήγορες λύσεις, όπως οι ακρωτηριασμοί, οι κτηνοτρόφοι θα πρέπει να επικεντρωθούν στη ρίζα του προβλήματος και να παρέχουν στα ζώα ένα τέτοιο περιβάλλον που να μειώνει τη συχνότητα των επιθέσεων μεταξύ τους. Ως εκ τούτου, οι συνήθεις ακρωτηριασμοί των ζώων θα πρέπει να απαγορευτούν, και τέτοιες διαδικασίες θα πρέπει να επιτρέπονται μόνο κατ' εξαίρεση κατά περίπτωση για λόγους υγείας ή ευζωίας, και να διενεργούνται μόνο από εξειδικευμένο κτηνίατρο, ενώ θα χρησιμοποιούνται τόσο αναλγητικά όσο και αναισθητικά για να μειωθεί στο ελάχιστο η ταλαιπωρία. Επίσης, θα πρέπει να είναι υποχρεωτική η παροχή περιβαλλοντικού εμπλουτισμού σε ποσότητα που να επιτρέπει στα ζώα να εκπληρώνουν τη συμπεριφορά τους.

• Απαγόρευση της αναγκαστικής σίτισηςΗ αναγκαστική σίτιση, αν και έχει απαγορευτεί σε πολλές από τις χώρες της ΕΕ, εξακολουθεί να είναι μια συνήθης πρακτική που χρησιμοποιείται για την παραγωγή του φουά γκρα. Αυτή η απάνθρωπη διαδικασία συνεπάγεται σοβαρή ταλαιπωρία των παπιών και των χηνών, λόγω του περιορισμού τους σε κλουβιά και της βίαιης σίτισής τους μέσω ενός σωλήνα, ώστε το συκώτι τους να διογκωθεί σε αφύσικο μέγεθος. Η αναγκαστική σίτιση οποιουδήποτε τύπου θα πρέπει να απαγορευτεί σε ολόκληρη την ΕΕ, όπως και η εισαγωγή και η πώληση οποιουδήποτε προϊόντος που παρασκευάζεται με αυτή την πρακτική. 

• Μείωση των πυκνοτήτων εκτροφής στις κτηνοτροφικές μονάδεςΤα περισσότερα προβλήματα καλής διαβίωσης των ζώων οφείλονται στο γεγονός ότι τα ζώα αναγκάζονται να ζουν σε υπερπλήρη περιβάλλοντα και σε αφύσικα μεγάλες ομάδες χωρίς σταθερή ιεραρχία, με αποτέλεσμα το στρες, την επιθετική συμπεριφορά και τον τραυματισμό άλλων ζώων ή ακόμη και τον κανιβαλισμό. Τα σημερινά σύγχρονα συστήματα εντατικής εκτροφής δεν αναγνωρίζουν τα ζώα ως σύνθετα όντα με ποικίλες ανάγκες, αλλά περιορίζουν τη φροντίδα που τους παρέχεται στο ελάχιστο δυνατό για να μειώσουν το κόστος της εκτροφής. Τέτοια εντατικά συστήματα προωθούν επίσης την εξάπλωση ζωονόσων, την αύξηση της μικροβιακής αντοχής λόγω της χρήσης αντιμικροβιακών ουσιών ως αντιστάθμισμα για την κακή διαβίωση και αποτελούν απειλή για το περιβάλλον μας. Η νομοθεσία θα πρέπει να προωθήσει τη μείωση των πυκνοτήτων εκτροφής, επειδή η καλή διαβίωση δεν μπορεί να διασφαλιστεί σε μονάδες εντατικής εκτροφής. Αυτό συμβαδίζει με την παροχή σε όλα τα ζώα πρόσβασης σε εξωτερικούς χώρους όπου μπορούν να εξερευνούν και να αναζητούν τροφή στον καθαρό αέρα και με την εγκατάλειψη των πλήρως κλειστών συστημάτων εκτροφής.



Μεταχείριση κατά τη μεταφορά

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας ζώντων ζώων στον κόσμο. Όμως, όπως δείχνουν πολυάριθμες έρευνες και εκθέσεις, η νομοθεσία δεν προστατεύει αποτελεσματικά τα ζώα κατά τη μεταφορά τους, ακόμη περισσότερο όταν αυτά βρίσκονται εκτός των συνόρων της ΕΕ. Ως αποτέλεσμα, τα ζώα αναγκάζονται να υποφέρουν σε μακρινά ταξίδια και να αντιμετωπίζουν τις σκληρές συνθήκες μεταφοράς, με αποτέλεσμα να υποφέρουν σε μεγάλο βαθμό, να τραυματίζονται ακόμη και να πεθαίνουν κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους. 

• Μείωση των πολύωρων ταξιδιών με την καθιέρωση απόλυτων χρονικών ορίων 8 και 4 ωρών για όλες τις μεταφορές ζώων Η μεταφορά ζώντων ζώων συνδέεται εγγενώς με το άγχος. Ωστόσο, όσο μεγαλύτερο είναι το ταξίδι, τόσο μειώνεται η ικανότητα ενός ζώου να αντιμετωπίσει το περιβάλλον του.Οι μεταφορές που διαρκούν ημέρες ή και εβδομάδες αποτελούν μεγάλη απειλή για την καλή διαβίωση των ζώων και πρέπει να αντικατασταθούν από τη μεταφορά κρέατος, σφαγίων και γενετικού υλικού.Τα ζώα που προορίζονται για σφαγή θα πρέπει να μεταφέρονται στο πλησιέστερο κατάλληλο σφαγείο αντί να υποβάλλονται σε μακρινά ταξίδια και η σφαγή στη φάρμα (κάτω από αυστηρές και ελεγχόμενες συνθήκες) θα πρέπει να προωθηθεί περαιτέρω στην πολιτική της ΕΕ ως εναλλακτική λύση για τις μεταφορές. 
Ο αναθεωρημένος Κανονισμός θα πρέπει να ορίσει μέγιστο χρονικό όριο 8 ωρών για όλα τα ζώα που μεταφέρονται για σφαγή, πάχυνση και αναπαραγωγή τόσο οδικώς όσο και δια θαλάσσης, εκτός από τα πουλερικά, τα κουνέλια και τα ζώα στο τέλος της εκτροφής τους, όπου το χρονικό όριο θα πρέπει να μειωθεί σε 4 ώρες λόγω της ευπάθειάς τους. Ταυτόχρονα, τα εν λόγω χρονικά όρια θα πρέπει να είναι απόλυτα, πράγμα που σημαίνει ότι η μεταφορά δεν μπορεί να συνεχίζεται για πάντα μέσω των διελεύσεων, με σύντομες περιόδους ανάπαυσης.

• Απαγόρευση της μεταφοράς μη απογαλακτισμένων και εγκύων ζώωνΤόσο τα μη απογαλακτισμένα ζώα όσο και τα έγκυα ζώα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα και η ευζωία τους διακυβεύεται ακόμη περισσότερο υπό τις σκληρές συνθήκες μεταφοράς. Τα μη απογαλακτισμένα ζώα μεταφέρονται χωρίς να έχει αναπτυχθεί ακόμη σωστά το ανοσοποιητικό τους σύστημα, συχνά υποφέρουν από πείνα για πολλές ώρες λόγω επιπλοκών με τη σίτισή τους στα φορτηγά και δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις ακραίες καιρικές συνθήκες και τέτοιου είδους ιδιαίτερα στρεσογόνα περιβάλλοντα. Τα έγκυα ζώα γεννούν ακόμη και κατά τη διάρκεια της μεταφοράς, καθώς φορτώνονται ακόμη και σε προχωρημένα στάδια της εγκυμοσύνης, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά και τα νεογέννητα να πεθαίνουν. Ως εκ τούτου, τα μη απογαλακτισμένα ζώα ηλικίας κάτω των 8 εβδομάδων καθώς και τα έγκυα ζώα για τα οποία έχει παρέλθει το 40% της εκτιμώμενης περιόδου κύησης θα πρέπει να ορίζονται ως ακατάλληλα για μεταφορά και, ως εκ τούτου, η μεταφορά τους θα πρέπει να απαγορεύεται.

 • Απαγόρευση της εξαγωγής ζώντων ζώων σε τρίτες χώρεςΤο 2019, 4,5 εκατομμύρια βοοειδή, πρόβατα και χοίροι εξήχθησαν σε χώρες εκτός ΕΕ. Μεταξύ των πιο συχνών προορισμών εξαγωγής συγκαταλέγονται χώρες που θεωρούνται υψηλού κινδύνου για την καλή διαβίωση των ζώων, όπου αναφέρθηκαν φρικτές βιαιοπραγίες σε ζώα. Ακόμη και πριν φτάσουν στον προορισμό τους, τα ζώα υποφέρουν σε ταξίδια που διαρκούν από ημέρες έως εβδομάδες, σε τρομερούς καύσωνες ή πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Παρά την απόφαση του ∆ικαστηρίου στην υπόθεση Zuchtvieh, η ΕΕ δεν μπορεί να εγγυηθεί την προστασία των ζώων πέραν της επικράτειάς της και τα ζώα βρίσκονται χωρίς πραγματική προστασία. Η μόνη λύση που μπορεί να διορθώσει το ζήτημα αυτό είναι η πλήρης απαγόρευση των εξαγωγών ζώντων ζώων και η πλήρης αντικατάστασή τους με την εξαγωγή κρέατος, σφαγίων και γενετικού υλικού. 

• Κανόνες για τη μεταφορά ζώντων ζώων, συμπεριλαμβανομένων των μεταφορών ψαριών, που αφορούν συγκεκριμένα είδηΤα επιτρεπόμενα όρια χώρου, τα εσωτερικά ύψη και τα εύρη θερμοκρασίας πρέπει να βασίζονται στα πιο πρόσφατα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα και στις ατομικές ανάγκες κάθε είδους, ακόμη και σε διαφορετικές κατηγορίες του ίδιου είδους (π.χ. έγκυα ή θηλάζοντα ζώα). Πρέπει να θεσπιστούν ειδικές προδιαγραφές για κάθε είδος και για τη μεταφορά ψαριών, τουλάχιστον για τα είδη ψαριών που εκτρέφονται περισσότερο, δηλαδή σολομός, πέστροφα, λαβράκι, τσιπούρα, ευρωπαϊκό χέλι, κυπρίνος, τα οποία συχνά παραλείπονται στη νομοθεσία της ΕΕ


Μεταχείριση κατά τη σφαγή

Στην ΕΕ σφάζονται κάθε χρόνο σχεδόν 9 δισεκατομμύρια χερσαία ζώα και μεταξύ 500 εκατομμυρίων και 1,3 δισεκατομμυρίων εκτρεφόμενων ψαριών. ∆υστυχώς η ΕΕ εξακολουθεί να επιτρέπει τη χρήση επώδυνων και σκληρών μεθόδων αναισθητοποίησης και άλλων πρακτικών που προκαλούν στα ζώα σημαντικό στρες και πόνο πριν από το θάνατό τους. 

• Σταδιακή κατάργηση της αναισθητοποίησης των πουλερικών μέσω της χρήσης νερού και της αναισθητοποίησης των χοίρων με διοξείδιο του άνθρακα υψηλής συγκέντρωσηςΚαι οι δύο αυτές μέθοδοι αναισθητοποίησης συμβάλλουν στο να υποφέρουν τα ζώα σε μεγάλο βαθμό, όπως επιβεβαίωσε η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων το 2004, η οποία ζήτησε την αντικατάσταση των μεθόδων αυτών. Ωστόσο, ο Κανονισμός δεν συμπεριέλαβε τις εν λόγω συστάσεις για οικονομικούς λόγους και ελάχιστα έχουν γίνει τις τελευταίες δύο δεκαετίες για να διορθωθεί η κατάσταση. Ως αποτέλεσμα, η αναισθητοποίηση σε υδατόλουτρο και η χρήση διοξειδίου του άνθρακα σε υψηλή συγκέντρωση εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ευρέως στην αναισθητοποίηση των πουλερικών και των χοίρων αντίστοιχα. 

Η αναισθητοποίηση σε υδατόλουτρο περιλαμβάνει επώδυνο και αγχωτικό δέσιμο των πουλερικών και η μέθοδος έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο χρειάζεται και επιθυμητή, με πολλά πτηνά να μην αναισθητοποιούνται πριν τη σφαγή. Το διοξείδιο του άνθρακα σε υψηλές συγκεντρώσεις είναι ιδιαίτερα αποτρεπτικό και οδηγεί σε σοβαρό ερεθισμό των ματιών, του ρινικού βλεννογόνου και των πνευμόνων στους χοίρους, αναπνευστική δυσχέρεια και έντονη ταλαιπωρία πριν από την έναρξη της απώλειας των αισθήσεων. Η αναθεωρημένη νομοθεσία πρέπει να επιταχύνει τη διαδικασία μεταρρύθμισης και την ανάπτυξη εναλλακτικών λύσεων, έτσι ώστε και οι δύο μέθοδοι να καταργηθούν σταδιακά και να αντικατασταθούν πλήρως το συντομότερο δυνατό. 

• Απαγόρευση της θανάτωσης νεοσσών μιας ημέραςΠερισσότεροι από 300 εκατομμύρια νεοσσοί μιας ημέρας θανατώνονται κάθε χρόνο στην ΕΕ ως υποπροϊόν της βιομηχανίας αυγών, συνήθως με σύνθλιψη ή με αέριο. Αυτό συμβαίνει παρά την ύπαρξη τέτοιων τεχνολογιών που μπορούν να αναγνωρίσουν το φύλο του εμβρύου πριν αυτό εκκολαφθεί. Η θανάτωση νεοσσών μιας ημέρας πρέπει να απαγορευτεί και να αντικατασταθεί από την εναλλακτική λύση, που είναι η εξακρίβωση του φύλου στο αυγό και η διακοπή της επώασης για τα ανεπιθύμητα αυγά. Οι τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον σκοπό αυτό θα πρέπει να υποχρεούνται να προσδιορίζουν το φύλο πριν από την 7η ημέρα επώασης, δηλαδή κατά τη διάρκεια της περιόδου κατά την οποία υπάρχει μεγάλη βεβαιότητα ότι το έμβρυο δεν είναι σε θέση να αισθανθεί πόνο. 

• Απαγόρευση της χρήσης ηλεκτρικού εξοπλισμού για τη μετακίνηση των ζώωνΟι ηλεκτρικές βέργες χρησιμοποιούνται συνήθως για τη μετακίνηση χοίρων και βοοειδών, αν και η νομοθεσία τις θεωρεί ως έσχατη λύση. Ωστόσο, το μόνο που προκαλούν στα ζώα είναι πρόσθετο στρες, το οποίο καθιστά ακόμη πιο δύσκολο τον χειρισμό τους και μπορεί να είναι και δυνητικά επικίνδυνο για τους εργαζόμενους. Παρομοίως, άλλα εργαλεία που παράγουν ήχο προκαλούν στρες στα ζώα και, ως εκ τούτου, δυσχεραίνουν το έργο. Εάν τα ζώα φοβούνται να κινηθούν, υπάρχει πρόβλημα στον διάδρομο για τη σφαγή. Υπάρχουν πολλές μάλλον απλές λύσεις που μπορούν να βοηθήσουν στον μετριασμό του προβλήματος, όπως η προσαρμογή του σχεδιασμού του σφαγείου, έτσι ώστε τα ζώα να μην τρομάζουν, για παράδειγμα, από την απότομη αλλαγή των χρωμάτων ή των σκιών. Ωστόσο, η πρώτη προτεραιότητα είναι να παραμένουν τα ζώα όσο το δυνατόν πιο ήρεμα, κάτι που ξεκινάει από την εκφόρτωση. Η κατάλληλη εκπαίδευση και παρακολούθηση των εργαζομένων είναι, επομένως, το κλειδί για τον μετριασμό του προβλήματος. 

• Εναρμονισμένη και διαφανής χρήση της παρέκκλισης για τη θρησκευτική σφαγήΌπως δείχνουν οι εκθέσεις, η χρήση της παρέκκλισης που επιτρέπει τη σφαγή ζώων χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση για θρησκευτικούς σκοπούς δεν είναι εναρμονισμένη και διαφανής στην ΕΕ, με τις αρχές σε επίπεδο κράτους μέλους να τη χορηγούν υπό διαφορετικούς όρους, γεγονός που οδηγεί επίσης σε κατάχρηση της παρέκκλισης από φορείς εκμετάλλευσης που επιθυμούν απλώς να επιταχύνουν τις γραμμές σφαγής στις εγκαταστάσεις τους. Αυτό πρέπει να διορθωθεί στον αναθεωρημένο Kανονισμό με την εισαγωγή μιας σειράς εναρμονισμένων προϋποθέσεων που πρέπει να πληρούνται για τη χορήγηση της παρέκκλισης, καθώς και με την υιοθέτηση μιας απαίτησης υποβολής εκθέσεων από τα κράτη μέλη, ώστε η Επιτροπή να διαθέτει συγκρίσιμα στοιχεία σχετικά με τη χρήση της παρέκκλισης.

 • Ειδικοί κανόνες για τη σφαγή ψαριώνΟ Kανονισμός για τη σφαγή εξαιρεί τα ψάρια από το πεδίο εφαρμογής του, με εξαίρεση μία μόνο διάταξη που απαιτεί να αποφεύγεται η άσκοπη ταλαιπωρία των ζώων. Ωστόσο, σε όλη την ΕΕ, χρησιμοποιούνται μέθοδοι που έχουν ως αποτέλεσμα την κακή διαβίωση των ζώων σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας των Ζώων για τη θανάτωση των ψαριών, όπως η ψύξη σε παγωμένο πολτό ή σε αλατόλουτρα και διοξείδιο του άνθρακα σε νερό. Ο αναθεωρημένος κανονισμός πρέπει να περιέχει κανόνες για το χειρισμό των ψαριών ανά είδος και να απαγορεύει τέτοιες σκληρές μεθόδους σφαγής


Σήμανση για την καλή μεταχείριση των ζώων

Οι Ευρωπαίοι πολίτες ενδιαφέρονται για την καλύτερη προστασία των ζώων, αλλά συχνά υποστηρίζεται ότι οι πεποιθήσεις τους δεν μεταφράζονται στις αγοραστικές τους συνήθειες. Ωστόσο, οι έρευνες δείχνουν ότι οι πολίτες πιστεύουν ότι δεν έχουν επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εκτρέφονται τα ζώα στις φάρμες, καθώς και κατά τη μεταφορά και τη σφαγή και ότι δεν υπάρχει δυνατότητα επιλογής προϊόντων που έχουν παραχθεί από ζώα σε καλύτερες συνθήκες, παρόλο που περισσότεροι από τους μισούς καταναλωτές είναι έτοιμοι να πληρώσουν περισσότερα για τέτοια προϊόντα.

 • Υποχρεωτική επισήμανση "Method of Production Plus (MOP+)" σε όλα τα προϊόντα που περιέχουν συστατικά ζωικής προέλευσηςΠρέπει να αντιμετωπιστεί το κενό πληροφόρησης που προκαλείται από την έλλειψη διαφάνειας σχετικά με τις συνθήκες εκτροφής και ενημέρωσης για την καλή διαβίωση των ζώων στα σύγχρονα συστήματα εκτροφής. Ένα εργαλείο που θα μπορούσε να βοηθήσει είναι η καθιέρωση μιας ετικέτας "μεθόδου παραγωγής συν" (MOP+), η οποία παρέχει την πλήρη εικόνα, αλλά με εύληπτο τρόπο, συνδυάζοντας τη σήμανση της μεθόδου παραγωγής με απλές πληροφορίες σχετικά με την καλή διαβίωση των ζώων (όπως ένας βαθμός από το Α έως το Ε), έτσι ώστε οι καταναλωτές να ενημερώνονται για το επίπεδο διαβίωσης των ζώων, ακόμη και χωρίς τη βαθύτερη γνώση των συστημάτων παραγωγής και της καλής διαβίωσης των ζώων. Τα κριτήρια θα πρέπει να καλύπτουν ολόκληρη τη ζωή του ζώου, από τη γέννηση, τις συνθήκες αναπαραγωγής έως τις συνθήκες μεταφοράς και σφαγής. Για να καρποφορήσει, ωστόσο, μια τέτοια σήμανση πρέπει να είναι υποχρεωτική. 

Πρώτον, επειδή η υποχρεωτική σήμανση είναι ένα πιο αποτελεσματικό εργαλείο εναρμόνισης και είναι πιθανότερο να εκληφθεί ως αξιόπιστη από τους καταναλωτές, δηλαδή είναι πιθανότερο να επηρεάσει τις καταναλωτικές τους επιλογές και να ενσωματωθεί στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. ∆εύτερον, επειδή η μειωμένη κάλυψη μιας εθελοντικής ετικέτας δεν θα πετύχαινε να δώσει κίνητρα για τη στροφή προς προϊόντα υψηλότερης ευζωίας με τον ίδιο τρόπο που θα μπορούσε να δώσει η υποχρεωτική σήμανση.